Maruf Statement

Nederland mag zich rekenen tot een paar gelukkige landen waar vrijheid, zelfbeschikking en veiligheid een groot goed zijn. Net als andere landen, kent Nederland een lange geschiedenis van vaak pijnlijke bevrijding en emancipatie.

We mogen blij zijn dat we het in Nederland relatief goed hebben. Helaas zien we steeds vaker dat discriminatie op grond van iemands seksuele oriëntatie, gender, expressie, ras, afkomst, overtuigingen en klasse toeneemt. 

De betreurenswaardige gebeurtenissen van de afgelopen week hebben ons op een nare wijze laten zien dat profilering, framing en onderscheid op basis van je expressie en openheid, als normaal wordt gezien. 

De berichtgevingen rondom anti-homogeweld, met als aanleiding een stel dat is mishandeld door een groep jongeren, heeft ons laten schrikken. Laten we nog even flink benadrukken: geweld is in alle gevallen fout en dient te worden aangepakt! LHBTI hebben hier dagelijks mee te maken. Het treft deze gemeenschap en laat diepe sporen achter.

Door een schokkende post van een van de slachtoffers en later door de berichtgeving van de media, heeft deze gebeurtenis een bijzondere draai gekregen. De etnische en religieuze achtergrond van deze groep jongens krijgt de hoofdrol. De daders dienen absoluut gestraft te worden. Om de oorzaak neer te leggen bij de etnische afkomst en religieuze achtergrond van alle medelanders met een migranten- en/of moslimachtergrond vinden wij heel jammer en betreurenswaardig.

Als we ons verdiepen in de onderzoeken naar motieven van homofobie, bifobie, transfobie en seksisme, dan zien we in werkelijkheid een veel complexer beeld. (Zie: Adams, Bell, Griffin, Buijs) 
We worden afgelopen dagen vaak door verschillende media benaderd. Helaas moeten wij die verzoeken vaak weigeren. We kunnen simpelweg deze gesprekken niet voeren vanuit een eenzijdig perspectief dat de complexe problematiek rondom homofobie reduceert tot iemands afkomst of etniciteit.

Wij zien in veel discussies dat de grotere mate van LHBTI-acceptatie wordt geclaimd als een diepgeworteld onderdeel van onze nationale identiteit. We kunnen heel duidelijk zien dat de positie van de LHBTI's in Nederland nog steeds als ongelijkwaardig wordt gezien. Deze problemen zijn niet alleen toe te schrijven aan een specifieke groep, maar aan alle lagen van de samenleving. 

In deze discussie worden meervoudige identiteiten niet erkent. In de media-optredens van ‘rolmodellen’ van de LHBTI-gemeenschap worden weinig van de bestaande diversiteit getoond. 

Naast het bestrijden van homohaat worden de etnische, culturele en/of religieuze identiteiten volledig genegeerd. Wanneer dit wel wordt besproken, wordt er heel nadrukkelijk aangegeven dat onze culturele en religieuze gemeenschappen onze grootste zorgen zijn. LHBTI moslims hebben niet alleen te maken met homohaat maar ook met racisme, moslimhaat en xenofobie.

We zien dat er ondanks de goede bedoelingen, verschillende initiatieven ontstaan waarin vooral hetero-allianties hun steun betuigen. Maar helaas wordt dit vaak gebruikt om xenofobe, islamofobe en racistische uitlatingen te uiten en normaliseren.

Wij geloven in goede educatie, uitwisseling van goede ervaringen en samenwerking voor een consistente aanpak van discriminatie van iedereen.

Wij gaan door met het bestrijden van ongelijkheid en de verbetering van de positie van queer moslims. Zoals we dit altijd al hebben gedaan. 

Maar voor nu kiezen we er even voor om stil te blijven. In de toekomst hopen wij deel te kunnen nemen aan een beweging waarin deze waarden beter tot hun recht komen.

Wij staan niet open voor initiatieven die onze positie als bijzonder relevant achten in deze landelijke beweging.
​
Maruf. Queer én moslim.
Wij zijn er.